Speedy Gonzalez, of nog sneller....

Vliegen in Brazilie is goedkoper dan reizen met de bus. Daarom vlogen we vanaf Salvador naar de stad van zon, zee en strand, Rio de Janeiro. De stad die vernoemd is naar een waterbekken (aldus de gids) en dus niet een echte rivier, konden we helaas niet langer dan twee dagen blijven. Toen we een hotel boekten bleek het festival Rock in Rio rond dezelfde tijd zijn topdag te hebben. Maw, hotelkamers waren dan drie tot vier keer zo duur als normaal. En festivaltickets deden minstens 350 euro op de zwarte markt, geen optie voor ons dus.
Wel hebben we vanwege tijdgebrek een citytour gedaan zodat we het Christusbeeld konden zien (was die niet groter?) en de trap van Lapa (favela), waar de kunstenaar Selaron met beschilderde tegels die mensen hem van over de hele wereld toezenden, een stenen trap van honderden treden heeft ´bekleed´. Er is daar zelfs een aflevering van CSI Miami opgenomen! (hobby van de schrijver, red.) Voorafgaand aan de tour zijn we natuurlijk nog een bakkie wezen doen aan de Copacabana. Zonnebankbruine beachboys met sixpacks en ´ballenknijpers´ (wist niet dat die nog werden gedragen), er staan zelfs speciale fitnesstoestellen op het strand!
Na Rio, zijn we met de bus via Petropolis (ooit zomerverblijf van de koning) en Ouro Preto (Mediteraans aandoend bergstadje), via Belo Horizonte naar Sao Paulo gevlogen. Door gebrek aan tijd konden we helaas niet naar een wedstrijd van een van de vele Braziliaanse voetbalclubs gaan, maar in het vliegtuig zaten we toevallig wel naast de eerste elftalspelers van Sao Paulo FC! Kwam er pas later achter dat de speler waar veel mensen mee op de foto gingen, niemand minder dan Luis Fabiano was... Over voetbal gesproken, in Sao Paulo hebben ze helaas het nationale voetbalmuseum. Helaas..waarom? Omdat ze daar alle WK Finales doorlopend uitzenden, gelukkig met uitzondering van die van 2010!
Vanuit Sao Paulo hebben we een nachtbus genomen naar Puerto Iguazu (Argentinie) Dit keer hadden we geluk dat we geen urenlange vertraging hadden met de bus. Dat is namelijk eerder regel dan uitzondering daar. Brazilie is het land met de sterkst groeiende economie in Zuid Amerika. Ze hebben naast de grote economische tweedeling (die we hier meer en erger hebben gezien dan waar ook tijdens onze reis), echter nog een groot probleem en dat is de enorm slechte infrastructuur. Heel veel wegen zijn tweebaanswegen en daar moet ook het vele vrachtverkeer over, wat dus vaak tot grote files leidt. Het is schijnbaar zelfs zo erg,. dat de rijkste man van Brazilie nu maar besloten heeft een eigen haven te bouwen compleet met snelwegen, omdat de haven van Rio zo chaotisch werkt dat containers er vaak maanden liggen te wachten. Wel zijn ze momenteel hard bezig overal nieuwe snelwegen te bouwen, maar of dat op tijd is?
In Puerto Iguazu zijn we natuurlijk naar de wereldberoemde watervallen gegaan. Echt enorm indrukwekkend en mooi om te zien. Inmiddels zitten we alweer in Paraguay, in Ciudad del Este. Het is een grenstad, waar zelfs Yvon moe wordt van de shopmogelijkheden. Het stikt er van de malls en busladingen van met name Brazilianen komen hier dagelijks goedkoop kleding kopen (met echtheidskeurmerk...). Je kunt het zo gek niet bedenken of het is te koop, tot porches en uzzi´s aan toe. Ciudad del Este heeft nog een trekpleister en dat is de Itaipu stuwdam. Een samenwerkingsverband tussen Brazilie en Paraguay en volgens eigen zeggen zelfs de grootste stuwdam ter wereld.
Morgen gaat de karavaan alweer verder richting de hoofdstad Asuncion. Daarna gaan we nog langs de Mennonieten in het Noorden en de Jezuieten in het Zuiden en dan hopen we in Buenos Aires even wat bij te komen. Zie je wel dat het reistempo best meevalt Marcel...;)
Ps we zijn ondertussen al weer toe aan onze derde camera, omdat onze vorige is gevallen door mij of yvons schuld (zijn we niet uit), waardoor alle fotos nu overbelicht zijn. Hopelijk zien jullie het verschil....